Muggen frituren bij Indigo Bay

Afgelopen maandag kwam Peter thuis met een barbecue en een lading vlees. Volstrekt geen straf voor een carnivoor als ik, we hebben er zowel maandag- als dinsdagavond van genoten. We zouden ook vrijdagavond barbecueën, bij een collega van Peter en haar man, maar de regen gooide roet in het eten. Zij wonen wat hoger op één van de bergen op Sint Maarten en door de regen was de toegangsweg naar hun huis spekglad; ze konden nog met de auto naar beneden, maar moesten er niet op rekenen ook weer omhoog te kunnen komen. We hebben de kans voor een heuse hike aan ons voorbij laten gaan, want ze hadden ook geen boodschappen kunnen doen en dus viel er niks te eten. Het was overigens ook een soort van koud, vrijdag, afgezien van grijs en nat: ‘maar’ 24 graden. Da’s even wennen als je bent ingesteld op een middagtemperatuur tussen de 30 en 35 graden.

Dit weekend was het weer als vanouds, en hielden wij het hoofd (en de rest van ons lijf) koel in zee. Zaterdagmiddag brachten we een bezoek aan Karakter – we waren de chef-kok daarvan bij Café Rembrandt tegengekomen. Twee strandstoelen met kussens erop, een parasol en een tafeltje – meer hadden we niet nodig. Nou ja, ’n koel drankje op z’n tijd – maar ’t is wel even wennen om de kerstman op je blikje Cola te zien staan als je lekker aan zee in het zonnetje ligt. En van de Mojito ging ik nog net niet ondersteboven naar huis, maar dat het barpersoneel niet zuinig geweest was met de rum was duidelijk.

Vanmiddag sloegen we onze tenten op bij de Indigo Beach Club. Dat klinkt weidser dan het is: een simpel terras aan zee dat ook strandstoelen uitbaat, heet hier al gauw een ‘beach club’, maar dat doet er niet zo veel toe. Na een prima maaltijd zijn we afgezakt naar het strand, om de rest van de middag in zee te dobberen met onze blik naar beneden. Krabben, zee-egels, heel veel vissen… de snorkeloogst mocht er zijn. Terwijl de zon onderging, sloten we af met een toetje op het terras. Men was zeer klantgericht: zonsondergang betekent doorgaans ook het wakker worden van de muggen, we kregen een soort klein tennisracket om ze mee te frituren (elektrocuteren klinkt zo onaardig).

Mariëtte