Van luiheid en fitheid

Als je poëzie van het dagelijks leven in Sint Maarten wilt ervaren, dan moet je 's avonds naar het strand gaan. Als de volle maan schijnt en je met je voeten in de warme oceaan staat, dan klinken de golven op een gegeven moment als muziek in je oren. Een hele orkestratie die je in contact brengt met delen van de oceaan die ver achter de horizon verscholen gaan. Dit is vooral leuk als je daarna nog even een glas wijn kunt drinken bij een strandtent die nog open is.

  Op de foto zie je een schoolbus. Eén van de vele die het eiland rijk is. Ik kom ze tegen als ik lekker van huis naar school loop of weer terug. Dat is een loopje van 12 minuten als ik rustig aan doe. Ik kan dat doen want ik heb weinig hoogteverschillen op de route. Het lukt vaak niet om lopend op bestemming te komen want er komt regelmatig een collega of ouder van een leerling langs rijden die vraagt of je soms een stukje mee wilt rijden.

  Er zijn docenten die dichterbij school wonen dan ik, die echter toch met de auto komen, enkel maar omdat ze anders op de terugweg honderd meter omhoog moeten klauteren om thuis te komen. Ik kan je verzekeren dat dat geen pretje is op het heetste moment van de dag, waarbij de gevoelstemperatuur soms oploopt naar 37 graden. Die gevoelstemperatuur schijn hier altijd systematisch boven de werkelijke temperatuur te hangen. Dat heeft met de hoeveelheid vocht in de lucht te maken. Je loopt een honderd meter en je zweet. Ook als je rustig aan doet. 

  Die warmte zorgt dus voor een zekere loomheid die aan luiheid doet denken. Je loopt toch iets relaxter dan in Nederland. Maar die luiheid wordt ruimschoots gecompenseerd doordat ik me hier gemiddeld genomen toch fitter voel dan in Nederland. Niet dat ik daar in Nederland over te klagen had, maar al dat zweten lijkt goed voor mijn gestel.

  Inmiddels heb ik toch al weer ruim anderhalve week les gegeven hier. Ik melde eerder al dat ik een positieve indruk had van de leerling-populatie. Die indruk heb ik nog steeds. Er is hier en daar wel leerachterstand, vooral in tweede klassen. Die zijn hun schoolloopbaan met online les krijgen begonnen. Dat is niet zo mooi voor het ontwikkelen van een goede leerhouding. Daar moet dan ook flink aan gewerkt worden. Van de andere kant heb ik een vmbo-4 examenklas die sterker is dan die welke ik in Nederland had. Er zit veel power in die klas en de leerlingen zijn echt enthousiast als ze iets goed begrepen hebben. Bovendien schroomt men niet om mij te zeggen "dat ik die laatste uitleg de volgende keer toch echt nog een keer moet herhalen omdat men er niets van begrepen had". Erg leuk!

  Afgelopen weekend heb ik zaterdag het eiland afgestroopt naar spullen voor in het huis en heb ik een aangeschafte picknicktafel in elkaar gezet. Zie de foto's. Zondag een estafette-diner gehouden. Voorgerecht bij mij, hoofdgerecht en nagerecht bij  collega's die gelijk met mij op Sint Maarten aankwamen. Konden we gelijk elkaars appartementen eens goed bewonderen. Was reuze gezellig. En ook nog functioneel ook, want het is erg leuk en nuttig om ervaringen uit te wisselen. Bovendien bleek er veel kooktalent rond te lopen!

  Nou, dat moet het maar zijn voor vandaag. Oh ja, die ene foto is van een terrasje waar ik wel eens zit, vlak bij mijn huis, als ik geen zin in koken of opwarmen van een blik heb. Dan ga ik naar dit shoarma tentje waar men een edel soort snacks serveert.

Groeten uit Sint Maarten.